Luxembourg
Che Khabar ?

"ما در حال انقلاب هستیم"

حرف های جسورانه نایب رئیس کمیته ملی به مقامات لوکزامبورگی

09.01.2023

ترجمه گزارش ویژه از مصاحبه روزنامه لوکزامبورگ وورت با نادر قوامی نایب رئیس کمیته:
کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران یکشنبه به همزمان با دیگر معترضین ایرانی در سراسر جهان تظاهرات برپا کرد تا حمایت خود را از این کشور نشان دهد. برای نادر قوامی، نایب رئیس کمیته، اینکه چرا نمایندگان سیاسی لوکزامبورگ در برنامه حضور نداشتند یک سوال است.
ایران چهار ماه است که در یک بحران بی سابقه فرو رفته است. روز یکشنبه 8 ژانویه 2023، کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران در میدان اروپا تظاهراتی بر پا کرد.
 
هدف آن «حمایت از ایران آزاد، سکولار و دموکراتیک، همبستگی با مردم ایران با احترام به حقوق مردان و زنانی است که برای احیای حقوق و آزادی خود قیام کرده‌اند»، همچنین به‌عنوان تعهدی برای بزرگداشت «سومین یادواره قربانیان سرنگونی عمدی هواپیمای PS752 توسط سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران» .در نهایت، اعضای کمیته خواهان «اقدام قانونی ICTY علیه سرکوب و اعدام معترضان در ایران» هستند.
 
نادر قوامی، نایب رئیس کمیته، که در این مراسم حضور داشت، به صراحت می گوید که آنها انتظار "حضور یا استقبال از طرف مردم را نداشتند، زیرا هوا بارانی بود". از سوی دیگر، آنچه آنها انتظار داشتند و تظاهرکنندگان هم به آن نرسیدند، حضور نماینده ای از دولت لوکزامبورگ بود. ما واقعاً به حضور حداقل یک نماینده سیاسی امیدوار بودیم. برخی از قبل به ما گفتند که آنجا خواهند بود، اما کسی نیامد، روز غم انگیزی برای دموکراسی در لوکزامبورگ بود.
 
نادر قوامی که از چهل سال پیش، در سن یازده سالگی و با فرار از دست رژیم دیکتاتوری و اسلام گرا، همراه خانواده اش در دوکنشین اعظم ساکن شده است از وضعیت فعلی شوریده است، راضی نیست که صرفاً آنچه را که در کشور مبدأش اتفاق می‌افتد، مشاهده گر باشد.
 
«چهار ماه است که این اعتراضات ادامه دارد. تظاهرات و اعتراضات ما حداقل  واکنشی است که باید نشان دهیم. این یکشنبه نه تنها در لوکزامبورگ، بلکه در صدها شهر در سراسر جهان اعتراضاتی برگزار شد. در کانادا، جاستین ترودو شخصاً به همراه تعدادی از اعضای دولتش به جمع معترضان ایرانی پیوست. من با قطعیت نمی گویم، اما چرا ما باید تنها کشوری در جهان باشیم که هیچ شخصیت سیاسی در تجمعات ما حضور نداشته است.


با مقایسه مجدد با اعتراض ایرانیان در ایتالیا که نمایندگان زیادی در آن حضور داشتند، "عدد صفر معنی زیادی دارد..." با این حال، او معتقد است که حاضران توانستند خواسته های خود را در مقابل مقر اروپا در کریشبرگ به گوش مردم برسانند. او قصد دارد به شکلی منحصر به فرد حقایقی را بازتاب دهد :

ما می خواهیم آقا زاده ها و مزدوران ایرانی، کسانی که به نفع رژیم فعالیت می کنند، شناسایی و دارایی های این افراد مسدود شود. در ایران فساد بی اندازه وجود دارد و فرزندان صاحبان قدرت در آمریکا، در اروپا زندگی مرفهی دارند ... درست مانند الیگارش های روسی و بسیاری از نخبگان آفریقایی!

برای مقایسه، نایب رئیس کمیته معتقد است که «واکنش اروپا به روسیه بسیار گویا است. ما در حال حاضر در اروپا با یک تصمیم سیاسی وضعیت بی سابقه ای را تجربه می کنیم. در حمایت از اوکراین، ما خود را در شرایط خطرناکی در برابر گاز قرار داده ایم تا زمستان امسال را تحمل کنیم.

با این روحیه است که معترضان خواستار «همان ایده عدالت برای ایران» هستند. «اگر برای یکی خوب است، می تواند برای دیگری هم خوب باشد. بدون اینکه متخصص باشم، مطمئن هستم که آقازاده های ایرانی در لوکزامبورگ  هم منافعی دارند…»

شکستن سکوت سیاسی
از نظر نادر قوامی، سکوت تاسف بار شخصیت‌ها و سکون سیاست‌های عمومی کشور می‌تواند نشان دهد که لوکزامبورگ از متحدان خود در غرب آسیا و خاورمیانه محافظت می‌کند که نگاه درستی به دموکراسی شدن ایران ندارند، زیرا این امر باعث ایجاد دشواری برای آنها می‌شود. پیامی برای خودکامگان منطقه...» او تشخیص می‌دهد که لوکزامبورگ با نشان دادن حمایت خود از طریق اعلامیه‌ای مشترک که وزیر ژان آسلبورن به آن ملحق شد، در این موضوع موضع گرفته است، «اما  از آن زمان تاکنون چندین نفر به دار آویخته شده اند!»
در نهایت، آنچه فراتر از وحشت رژیم ایران و سخت هضم است، «این سکوت است » که سوال برانگیز است. من بیش از 40 سال است که اینجا زندگی می کنم، به نمایندگان رای می دهم و وقتی همه اینها را می بینم با خودم می گویم که سیاستمداران باید نگران این موضوع باشند. من نمی خواهم با اوکراین مقایسه کنم، اما این سکوت عمدی است. در شبکه‌های اجتماعی همه از اعدام‌ها صحبت می‌کنند، صبح امروز معترضان در ایران در مقابل یک زندان بسیج شدند تا از اعدام در میدان عمومی جلوگیری کنند. آخوندها، بربرهای متعصب هستند، این یک دیکتاتوری است. بدون واکنش شدید سیاسی، بیش از یک هشتگ، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
 از مشروع نبودن یا بودن واکنش های مطالبه گرانه ما در این زمینه باید گفت که : «ایرانی ها نیم قرن است که در لوکزامبورگ هستند. ما یکی از بزرگترین دیاسپوراها در کل جهان به دلیل رژیم اسلامی هستیم. بسیاری از کارآفرینان، هنرمندان، معماران ایرانی در رشد این کشور مشارکت دارند. بنابراین ما مشروعیت خواستار پاسخگویی را داریم. ما می خواهیم کارهایی انجام دهیم و با دیوار روبرو هستیم، در حالی که به موازات آن شاهد اقدامات زیادی برای اوکراین هستیم. در عکس‌های رویدادهای سال ۲۰۲۲، سیاستمدارانی را دیده‌ام که به آرامی یکدیگر را برای حضور در خط مقدم هل می‌دهند…»

مطبوعات را در برابر مسئولیت های خود قرار دهید
کمیته ملی با اینکه از نبود مقامات لوکزامبورگی شوکه است، اما دست بردار نیست. به همه لوکزامبورگی ها این خبر را میدهند که «در 16 ژانویه 2023 تظاهرات بزرگی در استراسبورگ در مقابل پارلمان اروپا برگزار خواهد شد. ما آنجا خواهیم بود و به همه مردم و همچنین به مطبوعات نیاز داریم.»
نادر قوامی، عکاس حرفه‌ای که اغلب با روزنامه‌ها همکاری می‌کند، میپذیرد که«برخی از مطبوعات محلی این دعوت را نپذیرند».
من به طور خاص به رسانه‌ای فکر می‌کنم که خود را اولین رسانه مستقل کشور تعریف می‌کند و سکوت بزرگ رادیویی را در این مورد انجام می‌دهدو با این حال، میتوانند این انقلاب ایران را به زوایای مختلفی تنزل دهند: سرمایه گذاری های اقتصادی یا فمینیسم! در این مرحله چیزی که من می بینم سانسور است، نه سهل انگاری. ما در حال انقلاب هستیم و دیگر نمی توانم در گوشه خودم بمانم، باید گفت: آنچه ما انتظار داریم یک ژست قوی است.»
اما چیزی که من می بینم سانسور است، نه سهل انگاری .
ما دعوت نامه ای برای همه سیاستمدارن به صورت تک به تک و احزاب و نمایندگان فرستادیم ولی هیچ یک حاضر به حتی پاسخگو بودن نبودند، حتی کفیل های سیاسی نمادین اینجا ارائه می دهیم:


یادداشت سردبیر : وقتی که داشتم این خبر را ترجمه میکردم یک لحظه عکسی که در تیتر این خبر است، توجه من رو جذب کرد، یک عکس واقعا حرفه ای و تاریخی به تابلو راهنمای و رانندگی کنار جمعیت انقلابی و معترض توجه کنید، و اندکی باید اندیشید به اینکه این راه و مسیر فقط تارسیدن به آزادی بک طرفه است.