در این منطقه که نیمی از جنگل‌ها به مالکان خصوصی تعلق دارد و نیمی دیگر متعلق به دولت یا شهرداری‌ها است، نکته‌ای که به چشم می‌آید، این است که اجازه دسترسی به جنگل‌ها به همگان، چه افراد حقیقی و چه حقوقی، داده شده است. جو دوکومبل، مدیر امور حقوقی وزارت محیط زیست این موضوع را به شرح زیر توضیح داده است:

"جنگل باز است. هیچ مالکی اجازه محروم کردن دسترسی به جنگل را ندارد و همه مسیرها باید برای عموم باز بمانند. به عنوان یک فرد، من حق دارم در آنجا قدم بگذارم."

در این طرح، چارچوب قانونی نه تنها تمدید شده است بلکه تا حدی توسعه یافته است. در حال حاضر، امکان دریافت کمک مالی از طریق شرکت‌های لیزینگ نیز امکان‌پذیر است. همچنین، این طرح به افراد اجازه می‌دهد که به صورت مشروع و در میزان کم، اقدام به جمع‌آوری و برداشت انواع مختلفی از مواد و میوه ها در جنگل کنند. به عبارت دیگر، شخص می‌تواند به مقدار محدودی مثلاً قارچ را از جنگل بچیند، اما تجارت گسترده و فعالیت‌های تجاری ممنوع می‌باشد.

از جمله تغییرات دیگر در این قانون، این است که اکنون به افراد اجازه داده شده تا به طور قانونی اقدام به جمع‌آوری و استفاده از مواد مختلف در جنگل کنند. اما این عمل تنها در مقادیر محدودی ممکن بوده و هدف اصلی آن تامین نیازهای شخصی و خانوادگی است. به عبارت دیگر، افراد می‌توانند به صورت قانونی مثلاً بلوط، گردو، تمشک و ... را جمع‌آوری کرده و استفاده کنند، اما فعالیت‌های تجاری برخلاف مقررات جدید ممنوع می‌باشد.

برای گردشگران جنگل چه مواردی مجاز بوده و چه مواردی ممنوع است: